Osmanlı Devleti çökmeden önce de güçlü liderlerini kaybetmişti ama sadece liderlerin ölümüyle yıkılmadı. Asıl mesele, o kayıpların yerine gelenlerin vasıfsız olmasıydı. Liyakat yerini torpile bıraktı, devlet aklı yerine kişisel çıkarlar geçti, uyarı yapanlar hain ilan edildi. Sadrazamlar sürekli değişti, vezirler kendi aralarında çekişti, halk ağır vergilerle ezildi ama saray eğlenmeye devam etti. Tahtta biri vardı ama devletin ruhu yoktu. Yani çöküş aslında içten başlamıştı.
Bugün...
Bugün...
